Καμιά καλή πράξη, όσο μικρή κι αν είναι, δεν πάει χαμένη

...είπε ο Αίσωπος, λέει.

Δεν ξέρω αν το είπε, αλλά να δεις μάλλον είναι αλήθεια.

Χθες το πρωί, γύρω στις 7 και 20, κόλλησα αυτό πίσω από μια θέση λεωφορείου.

Ύστερα, σηκώθηκα και κάθισα απέναντι. Δυο-τρεις στάσεις μετά μπήκε και κάθισε πίσω από τη θέση αυτή μια νυσταγμένη κυρία. Το πρόσεξε, απόρησε και μετά χαμογέλασε πλατιά, και να, το έβλεπες, για 2-3 δευτερόλεπτα δεν σκεφτόταν ότι δεν πρόλαβε να πιει καφέ, ότι έχει δυο ριπόρτς να στείλει μέχρι τις 12, ότι έχει σίδερο μόλις γυρίσει σπίτι, ότι πρέπει να διαβάσει τον μικρό για το τεστ. 
Σκεφτόταν καλημέρα.